Paprykarz z tuńczyka

Paprykarz to mój smak dzieciństwa. Pamiętam, że mama kupowała go zawsze na piątek. Z czasem jednak przestał mi smakować paprykarz z puszki. Odkąd więc nauczyłam się przygotowywać domowy paprykarz nie jadam już innego. Jego przygotowanie jest proste, dość szybkie, z podanych składników wychodzi wbrew pozorom dość spora porcja. Tak przygotowany paprykarz podaje mocno schłodzony ze świeżym pieczywem. Powiem Wam w sekrecie, że moja rodzinka wprost za nim przepada, polecam 🙂

• 2 puszki tuńczyka,
• 1 cebula,
• 2 ząbki czosnku,
• 1 marchewka,
• 5 łyżek koncentratu pomidorowego,
• 1 czubata łyżeczka słodkiej  papryki,
• 1/2 łyżeczki ostrej  papryki,
• 1/2 szklanki wody,
• 50g  ryżu,
• sól,
• pieprz
• olej do smażenia

Ryż gotujemy w osolonej wodzie i odcedzamy. Cebulę obieramy i kroimy w kostkę. Marchewkę obieramy i ścieramy na grubych oczkach tarki. Na patelni szklimy cebulę, pod koniec dodajemy przeciśnięty przez praskę czosnek. Kolejno dodajemy marchewkę, podlewamy wodą i dusimy pod przykryciem na wolnym ogniu aż marchewka zmięknie (około 10 minut).

Następnie dodajemy koncentrat i przyprawy, mieszamy. Do całości dodajemy odsączonego tuńczyka, należy go wcześniej rozdrobnić widelcem, i mieszamy dokładnie, chwilkę razem gotujemy. Na patelnie wsypujemy ryż, mieszamy aż wszystkie składniki się połączą, doprawiamy do smaku. Paprykarz najlepiej smakuje na zimno, mocno schłodzony dnia następnego. Podajemy ze świeżym pieczywem. Życzę smacznego 🙂

Uwaga: 
1) Do przygotowania potrawy można wykorzystać ryż, który pozostał nam z obiadu.
2) Do dania można dodać więcej wody, jeśli całość wyda nam się za sucha.
3) Można użyć tuńczyka w oleju lub sosie własnym.

4) Paprykarz świetnie sprawdzi się jako pasta kanapkowa w diecie z cukrzycą ciążową. Oczywiście wówczas używamy ryżu pełnoziarnistego.